Monday, September 04, 2006

Αμανιτολογίαι I
Μύκης Θεοδωράκης

Υπό μεγάλης αμηχανίας και αρρήτου οδύνης κατελήφθην προ τινών ημερών ανακαλύψας ότι το όνομα του παμμεγίστου Έλληνος συνθέτου Μύκητος Θεοδωράκη ουδόλως μνημονεύεται εν τοις εγκυκλοπαιδικοίς λεξικοίς της εσπερίας. Η οδύνη μετετράπη εις οργήν, ότε επληροφορήθην εκ τινός διάγοντος εν τη αλλοδαπή εγκαρδίου φίλου μου ότι ο Μύκης είνε άγνωστος εν εσπερία, εις τας δε ελαχίστας περιπτώσεις εις ας τυγχάνει γνωστός, ούτε μία θριξ εκ δασυτρίχου πυγής δεν κόπτεται δι’ αυτόν. Έτερος φίλος μου ερωτηθείς ισχυρίσθη ότι εκ του τεραστίου και πολυπτύχου έργου του απαραμίλλου Μύκητος, μόνον τινά εκ των ασματίων του Ζορβά είνε γνωστά. Απορών δια τας κομιζομένας υπό αμφοτέρων των φίλων μου επόψεις, συνεπέρανα ότι οι της εσπερίας βάρβαροι ήσαν, κάφροι παραμένουσι, βαρβαρότεροι δε έσονται. Εξαιρουμένων των πατριωτικοτάτων, επαναστικοτάτων και εσωτερικής καταναλώσεως το πάλαι απαγορευθέντων ασμάτων του μεγάλου συνθέτου, ά δυσκόλως δύνανται να γνωρίζουσι οι της εσπερίας, μοι εφάνη αδιανόητος η άγνοια της πληθύος και του περιεχομένου των μεγαλειωδών οπερών, των πασιγνώστων ορατορίων, των ανυπερβλήτων συμφωνιών. Άλλως τε οι ημέτεροι τεχνοκρίται εξυψούσι τον Μύκητα Θεοδωράκη εις το αυτό επίπεδον μετά του Βέρντη, του Δονιτσέτη, του Ροσσίνη, αλλά και του Κοπίνου και του Τσαικόφσκη, κατ’ ουσίαν υποβιβάζοντές τον, καθ’ ότι αι συνθέσεις του Χαιντέλου, του Βηθοβενίου πόσο μάλλον δε των αισχρώς υπερτιμηθέντων Μοζάρτου και Μπαχ ωχριούν συγκρινόμεναι με την του Μύκητος θεόπνευστον μουσικήν. Πόθεν πηγάζει το μέγεθος της αγνοίας και της πλάνης αλλοδαπών και ημεδαπών;
Ως παρά τοις Άγγλοις τιμάται ο Ερρίκος Περσέλος ως μέγιστος μαΐστωρ της μουσικής και παρά τοις Ιταλοίς ο Κάρολος Γεσουάλδος της Βενόζης ως υπέρτατος τεχνίτης της μαδριγαλικής πολυφωνικής τέχνης, καίτοι αμφότεροι σχεδόν άγνωστοι τοις λοιποίς, ούτω και παρ’ ημίν αινείται ο υπέρτατος των συνθετών καίτοι αδιάφορος λογίζεται υπό των βαρβάρων. Ημείς ανταποδίδοντες οφείλομεν όπως αδιαφορήσομεν προς τοιούτους, εξ αποκαλύψεως γνωρίζοντες ως ο Μωυσής τον Θεόν και υπό των αδημονούντων ειδημόνων βεβαιωθέντες ότι ο Μύκης ανήκει εις το πάνθεον των μεγίστων συνθετών. Οίτινες θεωρούσιν τον Λουδοβίκον Βηθοβένιον μέγα συνθέτην εκθρονίζοντες τον Θεοδωράκην, είτε πλανώνται πλάνην οικτράν είτε παρακινούνται εκ χθονίων, σκιωδών, ερεβωδών και ανθελληνικών δυνάμεων. Εάν δε ούτοι δεν αφαιρούσιν θρίγα εκ της πυγής των δια τον Θεοδωράκην μας, ούτω και ημείς δεν δίδομεν ούτε το νοσώδες περιεχόμενον πυώδους φλυκταίνης δια λογαριασμόν του Μοζάρτου, του Μπαχ και του Βηθοβενίου των.
Απεχθεστέρα της μεθοδευθείσης αγνοίας των ξένων καθίσταται η τινών εξ ημών φαυλότης, κακεντρέχεια και αμάθεια. Οι Έλληνες εκ καταβολής κόσμου φθονούντες αλλήλους, παραβλέποντες την αληθή αξίαν και αρετήν –όπως εις την περίπτωσιν του Θεοδωράκη, ομού και του ετέρου πασιγνώστου αμανίτου, Χατζηδάκη- διατείνονται ότι δια να ανελιχθεί τις εις το στάδιον της τέχνης “πρέπει είτε πούστης να είνε είτε κομμουνιστής”. Είνε γνωστόν τοις πάσιν ότι ο Χατζηδάκης ουδέποτε υπήρξε το δεύτερον, ο δε Μύκης το πρώτον . [Δια να σοβαρολογήσομε: ο Μύκης ουδέν εκ των αμφοτέρων!]
Είς των απειραρίθμων συνεργατών του Μύκητος –όστις τυγχάνει γνωστός μου– εμέμφθη τον σπουδαίον καλλιτέχνην ως μέγα λήσταρχον και αναιδέστατον άρπαγα εκ των ‘αριστοτεχνημάτων’ των σημαντικοτέρων του εικοστού αιώνος συνθετών, ήτοι του Σοστακοβίτου, του Προκόφιεφ, του Στραβίνσκη, του Βαρτόκου κ.α. Ο εν λόγω κύριος δεν παρέλειψε να μοι υποδείξει τα κλοπιμαία εν παντί του Μύκητος κλασσικοτρόπω έργω, ομολογώ δε ότι εις εκάστην των περίπτωσεων η προέλευσις των μοι ήτο προφανής, καίτοι τα προϊόντα της λαφυραγωγίας είχον ψιμυθιωθεί και εντέχνως επιχρισθεί δι’ ατέχνου Μυκητιάσεως, ούτως ώστε να μη γίνηται αντιληπτή η πατρότης των, ειμή μόνον εις τους κακεντρεχείς και τους μουσικούς. Όμως, αγαπητέ μοι αναγνώστα, είνε κοινή η πεποίθησις ότι εις την τέχνην δεν υφίσταται παρθενογένεσις. Εάν ο μυκτηρισμός κρίνου απέδωκεν τοις πιστοίς έναν Θεάνθρωπον, η πονηρά και μεθ’αντιγραφής ακρόασις υπήρξε συνήθως παραγωγικοτέρα. Ο πολύς Γεώργιος Φρειδερίκος Χαιντέλος απειράκις κατέφυγε εις πνευματικάς ληστείας πάντων των συνθετών, ο δε περίφημος Μπαχ ουχ ήττον πλειστάκις εις απαγωγάς και ανόμους υιοθεσίας των κοντσέρτων του Αντωνίου Βιβάλδη. Ο δύστηνος Μύκης, πάντοτε αιδήμων και ανιδιοτελής, εν μόνον διενοείτο: ότι η ανίχνευσις, οικειοποίησις και συρραφή των επικοτέρων, πομπωδεστέρων και μεγαλοπρεπεστέρων στιγμών των προαναφερθέντων συνθετών, στοργικώς γονιμοποιηθεισών μετά του Μυκητείου σπέρματος και των τριημιτονίων –και ουχί ανηλεώς, ατέχνως, ειδεχθώς και παρά φύσιν σοδομισθεισών, ως διαδίδωσιν οι φαύλοι και φθονεροί– προς κατασκευήν αρχαιοπρεπούς μελοδράματος, λαϊκοδημώδους ορατορίου, ιδιοτρόπου μπαλέτου, πληθωρικής συμφωνίας ή τινός παρεμφερούς συνθετήματος, επιτελεί ιερόν σκοπόν: αφ’ ενός την βελτίωσιν των προτύπων, αφ’ ετέρου την ανάδειξιν των αγνώστων τοις Έλλησι συνθετών. Άλλως τε τις εκ των Ελλήνων ακούει Στραβίνσκη ή Σοστακοβίτη;
Οι θεωρώντες την μουσικήν του Μύκητος πομπώδη, στομφώδη, φληναφώδη, κλαγγώδη, με ανοικονομήτους κακοτέχνους ενορχηστρώσεις, ας μη λησμονώσιν ότι ουδέποτε εις τα συναυλίας με έργα Μύκητος παρετηρήθη ακροατής βαρυνόμενος, χασμώμενος, ρέγχων ή κνήθων τους όρχεις του. Εις τούτο συνεισφέρουν και αι κυμαινόμεναι μονίμως μεταξύ ff και tutta la forza πληθωρικαί δυναμικαί. Ούτως, οιοσδήποτε κεκμηκώς, πλαισιωθείς υπό αμνεριφίων και ετοιμαζόμενος να παραδοθή εις τας αγκάλας του Μορφέως μετρών προβατάκια ακροατής, ευθύς αμέσως υπό σαλπίγγων δεινοτέρων των της Ιεριχούς εγείρεται. Ο Μύκης τα πάντα εν σοφία ποιεί.

(συνεχίζεται)

Labels:

10 Comments:

Blogger cyrus said...

Καλωσορίσατε εις την μπλογκόσφαιραν...

Το πρόβλημα με τον Θ. δεν είναι πως κλέπτει -- το πρόβλημα είναι πώς κλέπτει.

Ο Χ., π.χ., έκλεπτε (συνήθως Δεβυσίον και Ραβέλον) μετά φιλοκαλίας και άνευ μαλακίας -- και με κάλλιστον γούστον, τολμώ να είπω.

Όσο διά το παρεγνωρισμένον εις την αλλοδαπήν τάλαντον του Θ., επιτρέψατέ μου την ακόλουθον υπενθύμισιν:

Όταν ο Θ. παρουσίασε εις την Ισπανίαν την μεγαλόσχημον σύνθεσίν του "Canto Olympico" (δηλ. "κάν' το όπως ο Ολυμπιακός"), δημιουργηθείσα επί τη ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης, εάν ενθυμούμαι καλώς, οι Ισπανοί συνθέται διεμαρτυρήθησαν διά την (χαμηλήν, όπως έφησαν, οι βάρβαροι) ποιότηταν του έργου.

Δι' αυτόν και το ελουστήκαμεν ημείς έκτοτε...

1:39 AM  
Blogger Σελασφόρος said...

Φίλτατε μοι Cyrusgeo,
Ευχαριστώ δια το καλωσόρισμα.

Το δεινόν δεν ήτο ΤΙ έγραψε, αλλά τινί μηχανισμώ τα ημέτερα εκτρώματα και νεκροτόκια διοχετεύονται τη εσπερία και γινόμεθα ρεζίλι των κυνών! Χρηματοδοτούμενα υπό του Υπουργείου του Πολιτισμού!
Αμυδρώς ενθυμούμαι την προ δεκαετίας παρουσιασθείσα εν Γαλατία ισπανικότροπη φλαμενκοειδή γνωστού Έλληνος αμανίτου όπερα, εν η έκαστος των χορωδών είχε λάβει ήμισι του εκατομύριου δραχμάς -εκτός εξόδων μεταβάσεως και διαμονής εν πολυτελεστάτω ξενοδοχείω! Ας φανταστούμε το ιλιγγιώδες του ύψους των αμοιβών της ορχήστρας, του μαϊστορος, των δύο παρακαλώ σολιστών κιθαριστών, των σολιστών αοιδών, του σκηνογράφου, του κορεπετίτορος, του σκηνοθέτου, του φωτιστού κλπ κλπ κλπ.
Άπαντα με χρήματα εκ του πτωχικού ημών θυλακίου λάθρα αποσπασθέντα: Προς διάδωσιν του Ελληνικού Πνεύματος τοις βαρβάροις!
...Αλα θίνκουε ντε λα τάρδε...ole!

3:41 AM  
Blogger Π said...

Aδαής τις αναγνώστης διατρέχει κίνδυνον παραπλανήσεως εξ ορισμένων - ελαχίστων τω όντι - σημείων του κειμένου εκλαμβάνων τας εν τοις σημείοις αυτοίς παρατηρήσεις ως ενεχούσας αμυδρά τινα ίχνη ειρωνείας. Δέον όπως φιλοτίμως επιμεληθήτε των ελαχιστοτάτων τούτων ψηγμάτων αμφισημίας, πρώτον μεν καθ' ότι ο ουρανοMήκης συμφονικός ημών πληνθέτης ουδόλως θα ήξιζεν να αποβή θύμα τοιαύτης υπομυκητικής παρεξηγήσεως, δεύτερον δε καθ' όσον παρατεινομένη και επιδεινουμένη ούτως η ήδη βαθυτάτη θλίψις ουχί μόνου του υποφαινομένου αλλ' ασφαλώς και ετέρων ειλικρινών μυκητοφίλων διά την όλως μηδαμινήν βεβαίως πλην ουχί απολύτως αποκλειομένην πιθανότητα ατυχούς ή και κακοπροαιρέτου παραναγνώσεως δύναται να επιφέρη ζοφεράς και δυσεπουλώτους πληγάς μετατρέπουσα τοιουτοτρόπως αυτούς εις βδελυρά ψυχολογικά Θεοδω-ράκη.

5:57 AM  
Blogger Σελασφόρος said...

Αγαπητέ εν Ροΐδη αδελφέ Π,

Ο έχων θείον δωράκιον συνθέτης ανήκει εις τας σφαίρας των ατρώτων ημιθέων, ως εκ τούτου ευρίσκεται εκτός βεληνεκούς οιουδήποτε αντιμυκητοβόλου.

(Εις περίπτωσιν παραιτήσεώς σου από το βλόγιον του Κυρουσγέοντος υπάρχει θέσις ενθάδε δι’εσέ!)

10:38 AM  
Blogger rodanis said...

Αναιδέστατε Κε Σελασφόρε

Έν μόνον θα είχον να είπω: Εντροπή σας!
Πλήν όμως, ένεκα του ζέοντος θυμού τον οποίον μοι επροκάλεσε η Αριστοφανική σχεδόν χυδαιότης της σάτυρος μετά της οποίας μεταχειρίζεσθε τον Παμμέγιστον εις το ποστίς σας, αναγκάζει μοι να επεκταθώ.
Μύκης Κε Σελασφόρε, καλείται ο ζών παρασιτικώς επί ετέρου τινός σώματος. Ερωτώ υμίν: Πόθεν προκύπτει ο παρασιτικός βίος του Παμμεγίστου; Λησμονείτε μοι φαίνεται την ανεκτίμητον συνεισφοράν αυτού εις την ζωοδότησιν του πολιτιστικώς νεκρού σχεδόν πριν τη εμφανίσει του Σωτήρος, σώματος της Ελλάδος. Μύκης Κε Σελασφόρε, είνε η Ελλάς, μετά των αναξίων αυτής κατοίκων, θλιβερό υπόδειγμα των οποίων αποτελεί η χάρη σας. Μύκης, επί του Τιμίου σκηνώματος πλέον, όπως καταστήσατε ούτο, του Λατρευτού Ζωοδότου ημών τε και υμών.
Σείς Κε Σελασφόρε, απαντών επί του αηδιεστάτου σχολίου του Γαιοκύρου, απεκαλύψατε την λανθάνουσαν αλήθειαν. Πλήθος μουσουργών, σολιστών, μαϊστόρων κλπ ειδικοτήτων επιβιώνουν χάριν της δραστηριότητος του Υψίστου μουσικοσυνθέτου. Προς τί το λοιπόν ο ψόγος; Ταπεινά μοι φαίνεται κίνητρα ιδιοτελείας, ώθησαν υμάς εις την εν θέματι κατασυκοφάντησιν.

Ίνα προλάβω δε την αναμενόμενην παρ υμίν επίπληξιν εμού, δια το αμάρτημα της αναγραφής του ονόματος του Ισοθέου ως «Mickey», εις έτερον βελόγιον, θέλω ειπείν τα εξής: Παιδίον ων, ακούων καθημερινώς τας παραδεισίους μελωδίας του Παντοκράτορος, ηρώτησα ημέραν τινα την μητέραν μου, μετά ποίου ονόματος προσφωνούσι οι θνητοί τον Υπέρτατον. «Μίκη Θ.» ήτο η απάντησις. Τω καιρώ εκείνω, μοι ήτο προσφιλής η ανάγνωσης φαιδρού τινός κομικίου, συγγραφέντος παρά του Βαλτέρου Δισνόου, το οποίον ετιτλοφορείτο «Mickey Mouse», εκ του ονόματος του πρωταγωνιστού αυτού. Ο δύστηνος, εσυγχύσθην, νομίζων το όνομα ούτο εμπνευσθέν παρά του ημέτερου Μουσηγέτου. Αργότερον, επληροφορήθιν την των παρά την Εσπερίαν βαρβάρων σχετικήν άγνοιαν επί της υπάρξεως του Φωστήρος. Ήτο όμως αργά. Έκτοτε, συχνάκις η χείρ εμού, προβαίνει ακουσίως εις το αμάρτημα ούτο της συγχύσεως. Πλήν όμως, η πίστις εμού εις τον Ογκόλιθον των μουσών είνε ακλόνητος.

Αναμένω εν τη συνεχεία του ποστίς υμών, δραστικήν διόρθωσιν του ύφους.

3:29 AM  
Blogger Π said...

Aναιδεστατότερε Pοδάνιδα, η άγνοιά σας είναι ογκωδεστέρα και αυτού τούτου του σχολίου σας.

Πρώτον, το κωμίκιον γράφεται με ωμέγα (πρβλ. «κωμικός», «κωμωδία»).

Δεύτερον, αγνοείτε την ετυμολογικήν προέλευσιν του «blog»: καταφανώς παραφθορά του αρχαιοελληνικού «ευλόγιον» και ουχί του αρβανιτικού, όθεν λίαν μεταγενεστέρου - και εν πολλοίς αγνώστου -, «βελόγιον».

Tρίτον, το «post» ως ρήμα σημαίνει «αναρτώ», άρα ως ουσιαστικόν ώφειλεν όπως ονομασθή «ανάρτημα» και ουχί «ποστίς»: το τελευταίον τούτο μόνον ως θήλυ νοείται (η ποστίς, της ποστίδος).

Tέταρτον, δεν είναι «Δισνόου» αλλά «Δισνέου» (το οποίον παραπέμπει και εις την δι' αποψύξεως ελπίδα του φερωνύμου να διαγάγει δεύτερον βίον: ως γνωστόν, ο δημιουργός του Mιχαήλ Mυός και της Δονάλδου Nήσσης επίστευσεν εις τας μελλοντικάς δυνατότητας της κρυογονικής, παράγων ούτω ακουσίως και μεταθανατίως κωμίκιον ιλαρώτερον των προγενεστέρων του).

Πέμπτον, το κενόν ως παγκάριον εκκλησίας μετά τα αποκαλυφθέντα σκάνδαλα όργανον διά του οποίου ορισμένοι εξ ημών σκέπτονται εστράφη μόνον προς τους κατωτέρους μύκητας, παραβλέπον ότι αμανίτης (βαρβαριστί μανιτάρι) ίσον «ονομασία του υπέργειου, ορατού καρποσώματος πολλών ανωτέρων μυκήτων». Πρόδηλον ότι ο υπό των αγνοτέρων προθέσεων εμφορούμενος Σελασφόρος υπεγράμμισεν την αξίαν του ογκολίθου παρομοιάζων αυτόν με ANΩTEPON μύκητα. Θα έλεγον, μάλιστα, ότι εξ όλων των αμανιτών συναφέστερον εμφαίνεται το είδος Amanita phalloides (φαλλοειδής αμανίτης), καθ' όσον τον παμμέγιστον διακρίνει, πέραν του μεγέθους, η ιδιότης του αναφύεσθαι παντού και πάντοτε (ουδόλως άσχετον το ότι έχει μελοποιήσει και το άσμα 'Nάτη πετιέται').

1:49 PM  
Blogger Σελασφόρος said...

Ο εκλαμπρότατος φίλος ημών Π απεδείχθη δια μιαν ακόμη φοράν δεινός χειριστής της γλώσσης ως η γραφίς και παν έτερον θήλυ γνωρίζει. Ο δε αγαπητός πλην σατανικός Ροδάνις με έδηξεν ως ανανίψας τεθαλφώς εν τη ημετέρα αγκάλη αναίσθητος και ημιθανής δηλητηριώδης όφις, μεταφράσας το πόστιον ως ποστίς (ήτοι μικρά φενάκη χρησιμεύουσα προς κάλυψην της φαλάκρας), δολίως υπαινισσόμενος την προσφάτως αραιωθείσα και ολιγόθριχον κεφαλήν μου. Παρότι εγώ εφέρθην τω Ροδάνιδι ως αληθής αδερφός, ούτος μοι εφέρθη ως αδερφή, ήτοι πουστίς (η πουστίς-ίδος: νεανίας αρτίως σοδομισθείς υπό μελαμπύγου άραβος κιναίδου, φέρων και επωάζων το μυαρόν βάκχιλον της οχείας).
Η δε απόδοσις του ονόματος του Δισνέου ως Δισνόου καίτοι ουδόλως πιστή ηχητικώς, είνε τω όντι ακριβής τη σημασία: ο φερώνυμος δημιουργός κομμικίων (πρβλ κόμμι: ουσία κολλώδης εκκρινομένη εκ δένδρων, εκ της οποίας κατεσκευάζοντο το πάλαι αι κινηματογραφικαί ταινίαι) ήτο ευφυέστατος και οξυδερκής ήτοι δίσνους (ο/η δίσνους-οος ή -όου: ο έχων δύο νόας).
Μετά καλογηρικών ασπασμών.

12:46 PM  
Blogger Artanis said...

Τελειώσατε με τις ξένες γλώσσες, αγαπητά μου τέκνα ή έχει κι άλλο αυτό το έργο;;;;;

Πέρασα, έστω και αργοπορημένα να ευχηθώ καλορίζικο του κονάκι σου, φίλτατε σελασφόρε και να συνεχίσεις να μπλογκάρεις ακάθεκτος!!!

Μετά τιμής,

αρτάνισσσα

2:33 PM  
Blogger Σελασφόρος said...

Φιλτάτη Αρτάνις,
Ευχαριστώ δια την επίσκεψιν και τας ευχάς! Επιφυλασσόμεθα δια μελλοντικούς βαρβαρισμούς, μαλλιαρισμούς, σολοικισμούς κλπ.

Είπαμε να καλαμπουρίσουμε χρησιμοποιώντας την παλιά γλώσσα, αλλά μη γίνουμε και (περισσότερο) γραφικοί (απ’ όσο είμαστε)! Το επόμενο ποστ θα είναι σε τωρινά ελληνικά. Στο μέλλον θα επανέλθουμε! Άλλωστε η παλιά γλώσσα είναι σα να ακούμε Couperin, Rameau, Purcell και άλλες τριλίζουσες, μορτεντοφόρες, περουκοφορεμένες μπαροκιές! Παλιόπραμμα αλλά μοναδικό και αξεπέραστο.

12:04 PM  
Blogger Σελασφόρος said...

Αγαπητή/έ disa για κάποιο λόγο που μάλλον έχει να κάνει με το encoding, δεν μπορεί να διαβαστεί το σχόλιο σου -τουλάχιστον δεν μπόρεσα να το διαβάσω εγώ, παρά τις διαφορετικές επιλογές στο encoding.

4:13 AM  

Post a Comment

<< Home