Sunday, November 19, 2006

Εμμοροϊδικά Ι

Άπαντα τα του γάμου δυσχερή

Είσαι άρρεν και επιθυμείς όπως υπανδρευθής; Τότε κατά δήλωσίν σου είσαι παθητικός ομοφυλόφιλος, (κατά το κοινώς λεγόμενον, ομοφυλόπουστα), διότι ευθαρσώς δηλοίς την διαστροφήν να ευρεθής υποκάτω ανδρός [υπανδρεύομαι: υπό+ανδρός].
Τοιούται ρηξικέλευθοι καινοτομίαι μόνον παρά τοις βαρβάροις τελούνται, ιδίως δε παρά τοις Άγγλοις και τοις Ολλανδοίς. Ούτω, εν Αμστελοδάμω υπανδρευθείς υπό λικνοζομένου οπισθογεμούς ιερέως, δύνασαι ανυψών το νυφικόν πέπλον, επί τέλους, περιπαθώς και μετά περιελίξεων της γλώσσης να ασπασθής την χαρίεσσαν μελάμπυγον, μυώδην και μυστακιοφόρον νύμφην.

Εί παρά ταύτα σοι επιτραπεί εν Ελλάδι η μυχία ταύτη διαστροφή, και εν ναώ κυκλούμενος υπό παρανύμφων, αποφοράς λιβανίου και ρινοφωνιών, στεφανωθείς ουχί μετά αγλαούς σέλατος ως οι βυζαντινοί άγιοι, ειμή μετά στεφάνου εξ ακανθών, μετά οιουδήποτε ανθρωπίνου όντος διά βίου συζευχθείς, αίφνης εντάσσεσαι τω βασιλείω των κτηνών, εν ακαρεί μεταμορφούμενος εις βόδι. Δεν ημπορώ να εικάσω τι έτερον, δυνάμει κερασφόρον δύναται τεθή υπό του αυτού ζυγού μετά του ομοίου του [σύζυγος: συν+ζυγός: υπό του αυτού ζυγού].
Και εις τα ιδικά σας. Βομβονιέραν θα λάβετε;

Labels:

12 Comments:

Blogger Π said...

Παναγία μου! Nέο ποστ μετά από μόλις 15 μέρες! Nα μας προειδοποιείς για αυτά τα ξαφνικά βρε παιδί μου, μην πάθουμε και κανα καρδιακό...

Σε παρόμοιο μήκος κύματος με το υπανδρεύομαι είναι και το νυμφεύομαι, βεβαίως.

Tο «σύζυγος», πάντως, είναι πολύ εύστοχο: αφού παραπέμπει σε κερασφόρο ζώο, φαίνεται πως προβλέπει μελλοντική πιθανή διακόσμηση του μετώπου των συζευγνυομένων.

9:33 PM  
Blogger Σελασφόρος said...

Αγαπημένε μου π,
πρώτα απ'όλα να σου αποδώσω τα οφειλόμενα: Ο τίτλος "Εμμοροιδικά" προέρχεται από το δικής σου -εν ανυπόπτω χρόνω- επινόησης και τεχνοτροπίας "Εμμοροΐδης", το οποίο και ανερυθρίαστα δανείζομαι.
Βλέπω πως σε στιγμή εκπλήξεως επικαλέσθης και πάλι τα θεία, και μάλιστα το δεύτερο πληνθετικό της συνθέτου υβριστικής φράσεως, το οποίο μου δίνει πλέον το δικαίωμα να σε αποκαλώ "αγαπητέ εν Παναγία αδελφέ" (και ουχί "αδελφή" όπως θα επεβάλλετο υπό των παλαιών μοναστικών κανόνων, καθ'οιους τοιουτοτρόπως αποκαλούνται αι νεοφώτισται μοναχαί).
Πάντως δικαιολογημένη η έκπληξις: Η συλληψις και η κυοφορία νέου ποστίου μοι είνε πλέον ευκολοτέρα, ούτως ώστε εντός ολίγου θα κινδυνεύω να ενταχθώ εις την συντεχνίαν -καταβάλλων τας οφειλομένας ασφαλιστικάς εισφοράς εις το ταμείον ΑΤΕΒ- των επαγγελματιών του είδους.
Πάντως, αν θελήσεις να επιγυναιευθείς, βρες εγκαίρως εκκλησία -ξέρεις πόσοι περιμένουν στην ουρά;-, και αποταμίευσε από τώρα το παχυλόν φακελάκιον του ιερέως -δια το λαδάκι της εκκλησίας...

1:30 AM  
Anonymous Anonymous said...

Όπως πολύ σωστά το έχει τοποθετήσει ο Β. Ραφαηλίδης, ο γάμος αποτελεί μορφή ομορρύθμου εταιρείας (η οποία, ενίοτε, δύναται να μεταβληθεί και σε ετερόρρυθμη!), ή αλλιώς ένα είδος κοινοβιακού συνεταιρισμού- ως δε κοινωνικός θεσμός προορίζεται για το αντίστοιχο… μουσείο!
Όσο για τους συζευγμένους ‘κερασφόρους’, δύο τουλάχιστον ερμηνείες σχετικά με την προέλευση του όρου έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου :
1.Από την διαπιστωμένη παρατήρηση ότι στα κερασφόρα ζώα δεν υπάρχει συζυγική πίστη-αν και καθότι αυτό αποτελεί τον κανόνα στο ζωικό βασίλειο το θεωρώ μάλλον άστοχο.
2.Από το χρυσό κέρας το οποίο δώριζαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες σε ανώτερους αξιωματούχους τους, συνοδευόμενο από τίτλους ιδιοκτησίας ή περαιτέρω αξιώματα, ως ‘αποζημίωση’ (άτυπη και ανομολόγητη φυσικά) για τις ιδιαίτερες φροντίδες που είχαν προηγούμενα δεχθεί από τις(πρόθυμες ή μη) συζύγους των τελευταίων!

11:16 AM  
Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Οφέιλομεν ειπόντες την αληθείαν, αδελφοί εν παροξυσμώ, ότι η εκκλησία τη σήμερον δει χρημάτων διαθέτειν πεφυλαγμένων δια τας τελετάς. Αλλά αληθές εστί -φρονώ ούτως, αδελφέ σελασφόρε- ως ες το δημαρχείον η τελετή μάλλον φθηνή εστί. Δει ομολογείν ότι το αποσταλθέν κείμενόν -ήτοι σύγγαμμα- υπό σου υπό γλώσσης μελίτιας χαρακτηρίζεται. Οσάκις αι ύβρεις περί της Παναγίας υπάρχουσι τοσαύτας είναι και εκείναι περί του Ιησού και ες το ποστίον σου περί των κατηραμένων Σοδομιτών, αλλά χρη απέχεσθαι του ρατσισμού. Φρονώ ουτιοτρόπως αγαπητόν σελασφόρου κάρα.

2:06 PM  
Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Οφέιλομεν ειπόντες την αληθείαν, αδελφοί εν παροξυσμώ, ότι η εκκλησία τη σήμερον δει χρημάτων διαθέτειν πεφυλαγμένων δια τας τελετάς. Αλλά αληθές εστί -φρονώ ούτως, αδελφέ σελασφόρε- ως ες το δημαρχείον η τελετή μάλλον φθηνή εστί. Δει ομολογείν ότι το αποσταλθέν κείμενόν -ήτοι σύγγαμμα- υπό σου υπό γλώσσης μελίτιας χαρακτηρίζεται. Οσάκις αι ύβρεις περί της Παναγίας υπάρχουσι τοσαύτας είναι και εκείναι περί του Ιησού και ες το ποστίον σου περί των κατηραμένων Σοδομιτών, αλλά χρη απέχεσθαι του ρατσισμού. Φρονώ ουτιοτρόπως αγαπητόν σελασφόρου κάρα.

2:06 PM  
Blogger Σελασφόρος said...

@Σοφία
Φιλτάτη Σοφία, σημαντικoτάται και διαφωτιστικοτάται μοι εφάνησαν αι ερμηνείαι περί προεξοχών εκ κερατίνης.
Το πάλαι εθεωρείτο ότι τα πτηνά, εις τας πλείστας των περιπτώσεων, αποτελούσι την επιτομήν της "συζυγικής" πίστεως. Η δοξασία ταύτη κατερρίφθη υπό τας νεωτέρας επιστημονικάς ερευνας, εξ'ων συνήχθη το συμπέρασμα ότι τα στρουθία ρίχνουσι λαθραίως εξωσυζυγικά στρουθία.

@Δείμον του πολίτου.
Αγαπητέ εν ασμοδαίω και παντί δαίμονι δεινέ αδελφέ, σας καλωσορίζω εις το πτωχικόν βλόγιον ημών.
Δια τους σοδομίτας: Δεν είμεθα ημείς ρατσισταί, ούτοι εισί
πούστηδες!
Η συνεισφορά των ομοφυλοφίλων τω ανδρικώ πληθυσμώ αποδεικνύεται μεγίστη: Αφαιρουμένων των οπισθογεμών, αυξούται γεωμετρικώς το ποσοστόν των αναλογούντων είς έκαστον εξ ημών θηλέων.
Να'ναι καλά τα παιδιά!

4:30 PM  
Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Εις τούτο φρονώ ως ασμενισάμενοι της υπάρξεώς του, ως και συ είπας προτέρως.

11:15 AM  
Blogger reginarosasamat said...

Με κάνετε και απορώ, αυτή η γλώσσα βγαίνει εύκολα ή παιδεύεται κατά την εξοδό της;

2:41 PM  
Blogger Σελασφόρος said...

Regina, καλωσήλθες στι ημέτερον βλόγιον!
Όσο και αν σου φαίνεται περίεργο, βγαίνει πια φυσικά, σχεδόν αβίαστα. Η αλήθεια είναι ότι καμμιά φορά μπορεί να χρειαστεί να ανατρέξω σε κάποιο λεξικό.
Όπως θα κατάλαβες, καλαμπούρι κάνουμε. Η παλιά γλώσσα ούτως ή άλλως κρύβει δύναμη και μαγεία, έκτός όμως αυτού, έχει μεγαλύτερη πλάκα να σατυρίζεις και να αστειεύεσαι με την φαινομενικά άκαμπτη και αποστειρωμένη γλώσσα. Βέβαια μόνο φαινομενικό είναι αυτό. Αν έχεις διαβάσει Παπαδιαμάντη, Βιζυηνό, Ροϊδη κλπ, ξέρεις ότι ούτε άκαμπτη ούτε αποστειρωμένη είναι. Τέτοια γίνεται στο στόμα των ιεραρχών και των νομικών. Τα αποστειρωμένα μυαλά φταίνε και όχι η γλώσσα.
Το πιό περίεργο από όλα είναι ότι δεν είμαι φιλόλογος (θεός και δαίμων φυλάξει), είμαι μουσικός: αυτό σημαίνει ότι αγαπώ την γλώσσα αυτή από έρωτα και όχι από προξενιό!
Δεν ξέρω αν το ποστ σου φάνηκε ακαταλαβίστικο ή διασκεδαστικό ή κάτι άλλο.
Δεινέ Δείμε του πολίτου,
αφήστε, και στραβός είναι ο γυαλός και στραβά αρμενίζουμε...

5:42 PM  
Blogger reginarosasamat said...

Eχω μια μητέρα η οποία είναι νομικός και μάλιστα υψηλόβαθμος. Τη γλώσσα έχω συνηθίσει να την ακούω και μάλιστα ουκ ολίγες φορές την έχω κοροιδέψει-κρυφά και φανερά- μαζί με την αδερφή μου. Βλεπεις δεν την περιόριζε στα των δικογραφιών, αλλά επέμενε να μας πετάει που και που ολόκληρες φράσεις. Ναι, οντως είναι διασκεδαστικό, αλλά δεν ξέρω κατά ποσο είναι ζωντανό να ανατρέχεις σε παλιούς τύπους.Βεβαια θα μου πεις κάθε έρωτας είναι ζωντανός και ο ερωτας σου σε κάνει αθώο χρήστη της. Δεν μπορώ τους καταναγκαστικούς χρήστες από την άλλh.

12:16 AM  
Blogger Σελασφόρος said...

Συμφωνούμε απόλυτα! Η αντίδραση στην τυποποιημένη ή καταναγκαστική χρήση θα ήταν και από μένα δεδομένη. Για παράδειγμα, μισούσα πολλά κλασσικά αριστουργήματα της μουσικής, μόνο και μόνο γιατί τα είχα πολλές φορές ακούσει παλαιότερα ως φόντο σε ανόητες ελληνικές -και όχι μόνο- τηλεοπτικές σειρές. Άρα και πάλι είναι η χρήση και όχι η ίδια η γλώσσα. Από τα 5 πόστ, τα δύο εκτενέστερα είναι στην τωρινή γλώσσα. Τα άλλα είναι ευφυολογήματα, συχνά με το ύφος και τις συγγραφικές τεχνικές του Εμμανουήλ Ροϊδη. Ώς γνωστόν, ο εν λόγω κύριος υπήρξε αξεπέραστος αιρεσιάρχης, σαρκαστής και ανατροπέας.
Εξ' ου και ο σουρεαλιστικός τίτλος "Εμμοροιδικά"!
Σε όλα τα κείμενα του μπλογκ υπάρχει μια πολεμική για διάφορα θέματα, αυτό είναι η ουσία περισσότερο από την γλώσσα. Και πάνω από όλα προσπαθούμε με το αφοριστικό σουρεαλιστικό χιούμορ που ίσως διακρίνει και την γενιά μας. Η ίδια η χρήση της παλαιάς γλώσσας είναι από μία άποψη σουρεαλιστική, ιδίως όταν μιλάς για "οπισθογεμείς ιερείς", "περιελίξεις της γλώσσης" "μελάμπυγον" και άλλα χειρότερα στα προηγούμενα ποστ. Αυτά είναι πράγματα ασύμβατα ως προς το ήθος με την παλιά γλώσσα και με αυτό που θα ήθελαν οι αρχαιολάτρες (μακρυά από μας) να πρεσβεύει.

2:14 PM  
Blogger Σελασφόρος said...

Δείμε του πολίτη,
προφανώς η ρήση "και στραβός είναι ο γυαλός και στραβά αρμενίζουμε..." αναφέρεται εις τους κιναίδους και τους λικνιζομένους και ουχί είς τα άριστα υμέτερα σχόλια!

2:17 PM  

Post a Comment

<< Home